Wednesday, April 25, 2007

Herkese merhaba,
Epeydir yazamadım bloguma, bunun en büyük nedeni eğer okuyanlar takip edenler varsa ki pek zannetmiyorum, kimsenin motivasyonunu kırmamak, çünkü en büyük motivasyon başkalarının başarabildiğini görmektir. Ben gene başaramadım. Yeni 1 ben olamadım sitemin adı gibi:(
Çok üzgünüm. Çok derin bir depresyondayım. O kadar üzücü ki...
26 yaşında eğitimli, bilinçli bir insanım ama kendime söz geçiremiyorum. En ufak bir streste yemeğe saldırıyorum. Aslında burayı kapatmayıda düşündüm ama kime faydası varki kapatmanın. 2 haftadır çok kötüyüm. Oysa herşey o denli güzel başlamıştıki. Nerdeyse 3 kiloya yakın kilo vermiştim. Ufacık bir moral bozukluğu, bitmeyen maddi manevi sorunlar beni gene yemeğe itti. Kendimi çok çaresiz ve umutsuz hissediyorum. Umarım okuyanlar varsa moralini bozmamışımdır.
Herkesi seviyorum kendimden başka....

1 comment:

Anonymous said...

sen yazalı iki sene olmuş ama ben daha yeni okuyorum! Ben de aynı dertten muzdarip iradesizin tekiyim..aslında kilo vermede dış etkenler o kadar etkili ki..belki bir odaya kapatılsak dış dünyadan izole bir yaşam sürsek, etrafımızda sürekli yiyen ama şişmanlamayan insanlar olmasa herşey çok kolay olacak eminim... bilmiorm belki şimdi ip gibi bi kız oldun veya aynısın belki de kilona kilo kattın..her neyse..önemli olan ilk şey önce kendini sevmek sanırım...bende bunu yavaş yavaş idrak edenlerdenim..belki sen artık kendini seviyorsundur ama eğer kendinle aynı prblemleri yaşıyorsan bil ki yanlız değilsin..ve şunu da bil ki aslında insan en büyük kötülüğü her zaman kendisinden görüyor..kendine sakın haksızlık etme, önce sen kendini sev ki başkaları da seni sevip, saygı duysunlar..sevgiler